Superior Semisirküler Kanal Dehissansı Nedir?

Süperior Semisirküler kanal dehissansı, vestibüler ve işitsel semptomlar iç kulaktaki superior yarım daire kanalın üzerinde bulunan kemikteki açıklıktan kaynaklanabilir. SSCD, superior yarım daire kanalının üzerindeki kemiğin kalıtsal ya da edinimsel bir sebeple incelmesi veya dehise olmasıyla oluşan karakteristik klinik bulgulara neden olduğu nadir görülen bir hastalıktır. Superior semisirküler kanal dehissansı 3. pencere etkisi yarattığı varsayılan hastalıklardan bir tanesidir. Superior semisirküler kanal dehissansı lateral veya posterior semisirküler kanal dehissansından daha sık görülür.

Superior Semisirküler Kanal Dehissansı Belirtileri Nelerdir?

• İntrakranial basıncın (öksürme, hapşırma) artışının neden olduğu vertigo (Baş dönmesi)
• Osilopsi (Etraftaki nesnelerin zıplaması)
• Tulio Fenomeni
• Hennebert Belirtisi
• Otofoni (Kişinin kendi sesini artmış olarak algılaması)
• Pulsatil Tinnitus

Superior Semisirküler Kanal Dehissansında Teşhis Nasıl Konur?

• İletim Tipi İşitme Kaybı: Saf ses odyometrisi testinde alçak frekanslara doğru düşüş gösteren iletim tipi işitme kaybı görülür. (Açıklanamayan hava-kemik aralığı)
• Weber Testi: Weber testinde etkilenmiş tarafa laterize olur.
• Otoskopik muayene sonucu normal timpanik membran
• Vestibüler Uyarılmış Miyojenik Potansiyeller (VEMP): Vemp testi superior semisürküler kanal dehissansı hastalığının teşhisinde önemli rol oynar. Vemp cevapları için normal eşik değerlerinden daha düşük eşiklere sahip olurlar. SSCD’li bir kulaktan elde edilen VEMP dalgasının amplitüdü dehissansın olmadığı kulağa göre daha büyüktür.
• Bilgisayarlı Tomogrofi (BT): Süperior semisirküler kanal dehissansının teşhisinde önemli rol oynayan görüntüleme yöntemidir. Ancak bu görüntüleme yöntemi teşhisi koymak için tek başına yeterli değildir. VEMP bulgularıyla birlikte tam teşhis konulabilir.

Superior Semisürküler Kanal Dehissansı'nın Tedavisi Mümkün Mü?

Süperior semisürküler kanal dehissansında başlangıçta tedavi konservatiftir. Yani ilaçlarla kontrol edilmeye çalışılır. İlerleyen süreçte seçilmiş olgularda cerrahi düşünülebilir. Ancak etkili bir tıbbi tedavi yoktur.